Traject na traject: een overzicht van de fietsroute Ciclovia Adriatica. Ontstaan uit een samenwerking tussen diverse regio's langs de Adriatische kust is er nu een fietspad gekomen dat het gehele kustgebied tussen Triëste in Friuli en het zuidelijkste puntje van Puglia in Santa Maria di Leuca (de Salento) beslaat. De zes regio's die de fietsroute een feit maakten zijn: Le Marche, FVG, Veneto, Emilia-Romagna, Abruzzo, Molise en Puglia. De fietsroute, waar de Via Verde della Costa dei Trabocchi deel van uitmaakt, zal meer dan 1300 km lang worden is daarmee het langste fietstraject van Italie. Omdat je bijna altijd op zeeniveau fiest, is de route over het algemeen vlak.
De Adriatische fietsroute Triëste-Santa Maria di Leuca is een ambitieus project en is bestemd om het toerisme van de regio's Abruzzen en Molise te ondersteunen, regio's die heel wat te bieden hebben met betrekking tot natuurpracht en het slow-toerisme. Het deel in de Abruzzen, de Via Verde della Costa dei trabocchi' is waarschijnlijk het mooiste stuk, vooral tussen Ortona en Vasto. Het gehele fiets- en wandelpad in de Abruzzen zal uiteindelijk 131 kilometer lang worden en begint in de stad Martinsicuro met als laatste stop in de Abruzzen, San Salvo. In totaal doorkruist het traject 19 gemeenten in de Abruzzen.
Zoals vaak het geval is met zulke lange routes, zijn de omstandigheden vanuit het oogpunt van het fietstoerisme wel wat gevarieerd. Het grootste deel loopt nu nog over secundaire wegen, met weinig verkeer, maar er zijn stukken, zoals het omschreven Via Verde deel in de Abruzzen die mooie nieuwe fietspaden bieden. Gezien een gedeelte over secundaire wegen gaat, is het wellicht raadzaam geen fietsvakantie te plannen in de maanden juli en augustus, het auto- en fietsverkeer zal drukte opleveren naast uiteraard een brandende zon op je rug.
Startpunt Triëste of Venetië
De Adriatische fietsroute vertrekt officieel vanuit Triëste, een belangrijke havenstad op de grens en verbonden door verschillende culturen. Je fiets het noordelijke stuk langs zacht glooiende heuvels tot aan Monfalcone, hierna kom je in de vlakte van Veneto-Friulana, een noordoostelijke uitloper van de Povlakte. Het landschap bestaat hier afwisselend uit akkers en kleine dorpjes.
Bomen langs dit stuk van het traject geven helaas bijna geen schaduw. Op dit stuk ontdek je kleine zijtakken van de rivier de Po die uitmonden in de Adriatische Zee, zoals de Isonzo, de Tagliamento en de Piave waar het Hongaars - Oostenrijks leger werd tegengehouden tijdens de Eerste Wereldoorlog.
Na ongeveer 120 km kom je aan in de Venetiaanse lagune. Misschien kun je de verleiding weerstaan om een paar uur door te brengen in Venetië, uiteraard is dit niet echt een fietsvriendelijke stad, maar de meesten zullen dat waarschijnlijk niet doen. Denk erom dat fietsen, ook aan de hand in Venetië niet zijn toegestaan. Na Mestre rij je langs het Ripolameer en bereik je de plaats Chioggia wat ook wel bekendstaat als het kleine Venetië, vervolgens steek je de rivier de Adige en de Po over. We zitten op dit punt al bijna 200 km op de fiets.
Ravenna en de stranden van Emilia-Romagna
En zo rij je de regio Emilia-Romagna binnen. Hier begint een lange opeenvolging van stranden. Je kunt gemakkelijk een bezoek brengen aan de kunststad Ravenna die een paar paar kilometer van de kust af ligt, een stad vooral bekend om haar prachtige mozaïeken in de Basiliek van San Vitale. Hierna rij je vaker op een echt fietspad, soms zijn het eenvoudige stroken op het asfalt (zoals in Cattolica), soms op een aparte baan zoals in het stuk tussen Pesaro-Fano in de regio van Le Marche.
Schitterende uitzichten en authentieke kustplaatsen in Le Marche tot de Via Verde in Abruzzo
Het traject in de Marche (van Porto Recanati naar Porto d'Ascoli) is ook aangenaam, je kunt bijna overal de secundaire weg vermijden (SS16). Er zijn ook veel bezienswaardigheden, waaronder de authentieke kustplaats Cupra Marittima met meerdere restaurants die ik voor visliefhebbers kan aanbevelen, maar in het bijzonder Ristorante Osteria Del Pescatore, een korte omweg (bergop) van een kilometer voor een bezoek aan het schitterende Castel Sant'Andrea en om te genieten van een prachtig uitzicht over zee.
De Abruzzen bijna naadloos op fietspaden: de Via Verde
Op het traject langs de kust van de Abruzzen lopen de fietspaden, hier begint de Via Verde della Costa dei Trabocchi bijna naadloos in elkaar over en voor wie hier wil overnachten is het niet moeilijk om goede en democratisch geprijsde campings te vinden (controleer wel of ze open zijn in de periode dat je gaat fietsen). Wat je zeker niet moet missen is een bezoek aan de stad Ortona om de burcht van Aragone te zien. Vasto is ook een stad met een historisch centrum vooral tijdens een mooie zomeravond proef je een heerlijk zuiderse sfeer met straatconcerten en een rijk evenementenprogramma.
Even kenmerkend is het historische dorp Termoli, in Molise met de beroemde vissershutten, de Trabocchi. Vanaf hier kun je in een uurtje oversteken naar de Tremiti eilanden, een marine natuurreservaat met leuke pensions, goede restaurants en kristalhelder water.
Aankomt in Puglia, de Gargano
Wanneer je na Termoli aankomt in de regio Puglia, sta je voor een keuze. In feite zijn er twee mogelijkheden voor het eerste traject door deze regio. Je kunt het gemakkelijkst langs de Adriatische Zee blijven fietsen waardoor je eer tour maakt rond de Gargano streek met mooie schone baaien, hoge klippen en wittte stranden.
Je kunt het schiereiland Gargano ook vermijden door wat verder naar het zuidoosten door te fietsen, het hoofdtraject komt dan in de buurt van Manfredonia weer bij elkaar. De eerste optie is moeilijker vanwege het hoogteverschil wat je moet overbruggen, maar is fascinerend gezien vanuit het natuurschoon perspectief, vooral als je de meer toeristische maanden vermijdt. Je passeert eerst de kustmeren van Lèsina en Varano en volgt dan de grillige kustlijn met veel bochten.
Fietsen door de Salento
De laatste 350 km van deze fietsroute langs de Adriatische Zee gaat meestal op secundaire landwegen, je komt hier alleen een enkele tractor of auto tegen, maar druk wordt het zelden. Een paar bezienswaardigheden die langs dit stuk de moeite zijn, zijn bijvoorbeeld de opgravingen van Egnazia (een stad uit de Messapica-periode) gelegen in de gemeente Fasano en uiteraard het dorp Cisternino, een korte omweg landinwaarts van Torre Canne.
Of een extra rondje langs Ostuni kunnen fietsen (de witte stad) maar daarna blijf je gewoon de kust volgen tot aan de bestemming Santa Maria di Leuca en het eindpunt van de fietsreis.
Wil je een roadbook downloaden van het gedeelte in Puglia dan kun je dat hier doen op de website van de regio Puglia.
