Italiaanse recepten & streekgerechten

In Ligurië kook ik vrij veel met allerlei soorten inktvisjes. Ik maak het me makkelijk en koop de diertjes bijna altijd schoongemaakt bij de visboer. Langs de rotsachtige kust van de Levante wordt ook nog best wat inktvis gevangen, maar helaas niet genoeg om te concurreren met de vis die diepgevroren uit het verre oosten komt. Er zijn intussen weinig restaurants aan de kust van Ligurië die nog verse vis uit deze wateren serveren. Wil je eens een beetje creatief kokkerellen dan is dit recept voor gevulde inktvis altijd leuk, je kunt met de vulling allerlei kanten uit. Ik ga voor een vulling met typisch Italiaanse smaken zoals peterselie, knoflook, olijven, ansjovis, broodkruim en een beetje ui. 

Deze gemakkelijk te maken lichtzoete cake met courgettes en weinig olijfolie is heerlijk zacht en vochtig  en in feite zou je courgettes ook wel kunnen wisselen met appeltjes of wortels, maar met courgettes is wel het mooist en vooral omdat je de kleine bloemen van de courgettes als decoratie kunt gebruiken. Ik gebruik voor dit gerecht de kleine courgettes van het einde van het seizoen. 

Ik ben een grote liefhebber van de ui, een van de meest veelzijdige groenten. De ui wordt al minstens 7.000 jaar geteeld en behoort bijna overal ter wereld tot een vast ingrediënt in de lokale keuken. Maar uien vind ik persoonlijk het lekkerst eenvoudig gestoofd met wat azijn, vooral de Tropea ui, een milde rode ui met een zoete smaak. Uien kun je het beste op een donkere plek op kamertemperatuur bewaren, maar dat is gedurende de warme zomer in Italië bijna onmogelijk dus worden ze meestal in ijskast gepropt bij de aardappelen en knoflook.  Lang liggen ze nooit, ik heb er altijd wel een goede bestemming voor en dit is er een.  

Een simpel recept dat je in een oogwenk op tafel zet. Ik heb in dit recept plakken zwaardvis gebruikt waar ik blokjes van gesneden heb, wat goed te zien is op de foto, maar ook andere vissoorten zoals b.v. een rode poon zullen het goed doen. Als je zalm, tonijn of zwaardvis gebruikt let op dat je niet te lang meekookt om het niet droog te laten worden.

Een heerlijk toetje dat ook zonder ijsmachine gemaakt kan worden door het 3-4 uur in de diepvries te plaatsen en na 1 uur zachtjes door te roeren.

Hoewel dit recept uit Sardinië stamt zien we het ook wel in andere delen van Italië, met name op Sicilië, waar ze er de meterslange bonen voor gebruiken. Deze bonen zijn niet zo verfijnd van smaak als de kleinere soorten en daarom past een saus met een uitgesproken smaak er goed bij.

Noem het geen pizza! Je mag de Pinsa geen Pizza noemen want het is volgens de bewoners van Rome iets geheel anders, alhoewel het er wel sterk op elkaar lijkt. Pinsa heeft de vorm van focaccia of schiacciatina, het grote verschil is dat het deeg bereid wordt met rijstmeel, tarwe, soja en zuurdesem (gedroogde, gedehydrateerde natuurlijke gist), allemaal goed verteerbaar.

Farfalle ai fiore di zucca e zafferano uit Toscane. Ik kan me geen zomerser pasta voorstellen dan dit. De markt ligt vol met courgette bloesems en saffraan is het product van de weelderig groeiende krokus die hiervoor wordt geteeld o.a. in San Gimignano in Toscane maar ook elders. Farfalle zijn de vlinders onder de pastavormen en passen hier goed bij. Bovendien is het goed voor de lijn, dit gerecht en daar moeten we wel aan gaan denken na een paar maanden in Italië.

Mijn  favoriete cocktail van het moment - de Lambrusco Spritz. Een Aperol Spritz, waarbij we de prosecco vervangen door rode Lambrusco wijn. 

De traditionele balsamico azijn van Modena was in het verre verleden nog zo'n kostbaar goed, dat je het op je huwelijkslijst zette. Vandaag is dat veranderd en vinden we steeds meer manieren om deze rijke zoete azijn op te nemen in onze gerechten. zoals bijvoorbeeld in dit alles behalve klassieke recept van een aardbeien en kerstomaten salade afgemaakt met de zoetzure kracht van een heel klein beetje Aceto Balsamico. 

´Op Florentijnse wijze´ betekent in de meeste gevallen dat er spinazie in het recept verwerkt wordt. In dit recept worden kaas en tomaten toegevoegd, maar een gebruikelijke manier van klaarmaken is ook om zalmsnippers er in te verwerken. Pas het dus aan naar je smaak.

Eenvoudige ingrediënten maken een fantastisch mooie schotel van dit recept. Koop een goede kwaliteit lasagne, het maakt echt veel verschil. Ik heb zelf altijd een probleem met de afmetingen van de lasagnevellen, waarom maken ze die niet zo dat ze ook netjes in mijn ovenschotel passen? Dus ben ik altijd aan het fröbelen om de vellen op de juiste maat te snijden zonder ze te breken. Ik vind de krokante kantjes van lasagne lekker als het uit de oven komt, maar houd je daar niet van, maak dan zoveel bechamelsaus dat ook de randjes nat blijven.

Dit is een super gemakkelijk recept voor pasta met kip. Kip is niet gebruikelijk als authentiek Italiaanse pastagerecht, maar is wel populair in de Noord-Europese keuken. Vlees komt in de Italiaanse keuken bij pastagerechten voor in ragù vorm zoals in het recept Ragù Bolognese of zoals in La Genovese maar verder sporadisch. Hetzelfde is het geval voor vis met uitzondering van schaaldieren en inktvisjes, terwijl er veel gezocht wordt naar pasta met zalm recepten. Hierom heb ik voor onze lezers mijn eigen pasta met kip recept gecreëerd met een krachtige saus van citroen en veel peterselie. En ik herhaal het nog maar eens, gebruik alleen biologische citroenen als je de schil raspt. 

Er bestaat een heel grote kans dat zelfs de ergste mammoni (moederskindje) dit recept, vroeger gekend als 'ulive en chiapparielle in Marinara' (olijven en kappertjes in saus), weet te bereiden. Het recept is eenvoudig en het omhelst tenminste een paar basis ingrediënten van de Italiaanse keuken die je altijd in huis zou moeten hebben: Olijven, knoflook, tomaten (liefst kerstomaten), ansjovis (je mag dit wisselen met tonijn), wat peterselie en olijfolie. Mijn recept voegt hier nog een paar extra ingrediënten bij, maar dat is persoonlijk. Pluspunten: Het is snel klaar te maken, het vult en is rijk aan smaak. 

Deze Pasta al Forno kun je zien als de Italiaanse versie van Macaroni met ham en kaas of zoals je wenst 'Mac & Cheese'. Als je een regionale versie wilt maken kun je de ham vervangen door spek uit Trentino of zelfs Mortadella uit Emilia Romagna. De fontinakaas is gemakkelijk te vervangen door mozzarella wat het geheel iets smeuïger maakt maar het gerecht doet het desnoods ook goed met een jonge Goudse kaas. Als je de smaak iets pittiger wil maken dan zou ik aanraden half om half Parmezaanse kaas en een Romaanse pecorino.

Campari is de basis voor een Negroni, een van de lekkerste aperitivi die Italië heeft te bieden. En hoewel Campari op zich niet altijd geapprecieerd wordt vanwege de bittere smaak, wordt de Negroni door bijna iedereen graag gedronken. De zoete Vermouth doet het goed met de ietwat bittere Campari.

Twee varianten van de Margarita zijn het meest populair: de gewone cocktail ́on the rocks ́ en de Frozen Margarita die met geschaafd ijs wordt geserveerd. De originele Margarita is een vondst die wordt toegeschreven aan de socialite Margarita Sames die haar twee favoriete dranken mengde met wat limoensap.

De Montgomery is een cocktail die in Harry ́s bar in Venetië gedronken werd door Hemingway die het drinken van deze variatie van de Dry Martini ergens rangschikte tussen een stierengevecht en een safari als het ging om zijn favoriete bezigheden. Papa Hemingway noemde hem naar Veldmaarschalk Montgomery. Montgomery ging niet in de aanval, zo wil het verhaal als hij geen 15:1 overwicht had op de vijand. Hemingway vond deze verhouding de juiste voor de gin en vermouth in zijn Martini. Gewoonlijk is de verhouding voor een Dry Martini 10:1

De tegenwoordig immens populaire Mojito is een heerlijk frisse cocktail die een overvloed aan vers muntblad hoort te hebben. Het woord stamt waarschijnlijk van het Afrikaanse woord ´mojo´ wat betoverend betekent.

De Tequila Sunrise is een leuk uitziende cocktail door het effect van de gelaagde kleuren in het glas. Door de combinatie van rood en oranje lijkt het inderdaad wel een spectaculaire zonsopgang op een zomermorgen. De cocktail werd voor het eerst gemaakt in de dertiger jaren in Arizona.

Op vakantie in Italië kochten we soms een blik witte bonen en picknickten langs de kant van de weg ieder met een eigen blikje bonen en verse knoflook, olijfolie en zout samen met een stuk vers brood. En dat alles op een bankje in de zon. Lekkerder kon de vakantie niet worden. Als we heel luxueus wilden, verdeelden we er nog een blikje tonijn bij.  Witte bonen met knoflook is nog steeds een herinnering aan de zomer. 

Een panzanella is een broodsalade die je vaak in Toscane tegenkomt, het oude brood (liefst wit zuurdesembrood) wordt in brokken gesneden en gedrenkt in olijfolie, denk dus niet dat dit een caloriearme salade is want, als je de kaas er bij optelt, wordt het tamelijk rijk. Wel lekker, en gezond, dat ook. Pak voor de pecorino een niet te zachte versie, de kaas moet goed geschaafd kunnen worden.

Broccoli is een van mijn favoriete groenten en eigenlijk kun je er veel mee doen. Deze mooie zomersalade is een goed voorbeeld, waarbij je de rauwe broccoli samen met geroosterde stukjes, gedroogde bessen (voor het kleurcontrast) en geschaafde amandel mengt met een heerlijke kefir of yoghurtdressing. Onmisbaar is de theelepel appelstroop, die je ook mag vervangen met gewone stroop of honing. Of laat je fantasie zijn gang gaan met andere noten, vruchten of zelfs bloemetjes, alles ziet er eigenlijk mooi uit naast de donkergroene kleur van deze groente.