5 of 5 (27 Votes)

Mocht je hier in de winter komen dan kan je skiën met uitzicht op zee, dat uitzicht wordt in de zomer wat belemmert omdat er nu eenmaal blaadjes groeien aan de anders zo kale bossen. Het wijnrode Casa Cantoniere van Foresteria Locanda del Cervo staat er als een zere duim tussen al dat fel afstekende groen, een welkome pleisterplaats voor wandelaars die nodig de calorieën moeten terugverdienen die ze zo vlijtig op het bospad achterlieten.

Foresteria Locanda del Cervo was rond de 2de helft van de 19de eeuw een garnizoen voor soldaten, daarna huisde de plaatselijke carabinieri er een tijdje en vervolgens werd het een ´Casa Cantoniere´, waar het kanton haar personeel, vaak boswachters, onderbracht en kreeg het de typische Pompeiiaanse rode kleur van de CC´s die je nog op veel provinciale wegen tegenkomt (en die trouwens vaak voor een habbekrats te koop staan). Locanda is eigenlijk een woord dat we tegenwoordig graag vertalen met herberg, hoewel ze de romantische uitstraling kunnen hebben van een jeugdherberg.

open haard

Meneer Silvano van het het boswachtershuis Locanda del Cervo, en zijn vrouw en dochter die de keuken bevrouwen, houdt zich niet bezig met dit soort trivialiteiten. De belangrijkste reden van zijn bestaan houdt in dat zijn gasten het beste van het beste wordt voorgezet. Vandaar dat in de herberg niet veel veranderd werd sinds vermoeide reizigers er neerstreken die over de Strada Maestra (hoofdweg) door het park reisden, toendertijd de enige verbinding tussen L'Aquila en Teramo met die ene gedachte die ze op de been hield: de heerlijke gerechten die ze mochten verwachten gevolgd door een warm bed.

Authentiek Abruzzo

Want de meeste reizigers in die tijd zouden de nacht overblijven en ook dat is nu nog mogelijk. Een dag in de bergen, een heerlijke maaltijd van pastagerechten met paddenstoelen en truffels, scrippelle (gevulde pannenkoekjes) en chitarrina alla teramana (pasta die met behulp van een chitarra/gitaar wordt gemaakt) of op saffraan gebaseerde gerechten, natuurlijk afhankelijk van wat het seizoen oplevert, maar altijd authentiek Abbruzziaans.

kastanjes

Polenta bij het open vuur

In de winter als er witte deken over de bergen is gelegd, serveren ze een stevige polenta met ragù van everzwijn of hertenvlees op met de hand beschilderde aardewerken borden uit het over de heuvel gelegen keramiekdorp Castelli, gezellig naast het grote open vuur, zodat een mens van binnen en buiten warm wordt. Signor Silvano is ook niet te beroerd om speciaal voor jou een gerecht te maken als je het een dag of wat van te voren laat weten.

Inmiddels zijn de 7 kamers die de herberg voor overblijvers beschikbaar heeft opgeknapt en opnieuw gemeubileerd, doelmatig ingericht, zou mijn moeder dat genoemd hebben, ieder met een eigen badkamer. Maar als het koud wordt zijn er de kleurrijke wollen dekens uit de Abruzzen, met de kenmerkende franje die al sinds de middeleeuwen in Taranta Peligna, een klein stadje in de provincie Chieti, worden gemaakt.

Midden in het Gran Sasso park, hartje Abruzzo

Waar zijn we eigenlijk? De Herberg van het Hert ligt in het hart van het nationaal park van Gran Sasso Park en Monti della Laga in de Abruzzen aan de Strada Statale 80, de enige weg tussen Rome en de Adriatische Zee en tussen L'Aquila en Teramo, vóór dat de snelweg A 24 werd aangelegd (die nu deels gesloten is waardoor slow toeristen via de SS80 een weg vinden naar de overzijde van Italië).

Silvano kan veel vertellen

Als je dan tijdens het wandelen het bos uitkomt op SS80, sta je opeens voor het uithangbord van de Foresteria del Cervo. Herbergier Silvano zal je vertellen (als hij tijd heeft) over de 20 jaar die hij voor het nationale park werkte, over de prachtige natuur en het wild en de vogels die er te vinden zijn, hij laat je een nestje met baby bosuiltjes zien die hij gered heeft en vertelt over de geschiedenis van de boswachtersherberg voordat het tijd is om naar bed te gaan.

In het hart van het park waar de twee giganti van de Gran Sasso en Monti della Laga de witte kalksteen en het warme zandsteen elkaar overlappen en waar wolven, herten, gemzen en reeën ieder proberen de beste hapjes voor henzelf en hun kotertjes te scoren langs de vruchtbare hellingen van de Chiarino vallei en de dichte beukenbossen die grenzen aan het met de hand gemaakte meer van Campoposto, men zegt het grootste van Europa, iets wat alleen de vogels, die denken dat dit paradijs speciaal voor hen geschapen werd, kunnen navertellen.

Als je wandelt of fietst over de honderden kilometers aan gemarkeerde paden langs middeleeuwse dorpen en door olijfboomgaarden hoef je je geen zorgen te maken voor overtoerisme. Sommige van de routes leiden naar kluizen of watermolens, andere wijzen je de weg naar watervallen en bronnen, kastelen en zelfs een necropolis. Maar let op, bereid je goed voor als je gaat hiken in de bergen en lees de aanwijzingen voor je op pad gaat.

Over dit artikel

Foresteria Locanda del Cervo
Piazza San Pietro, F.ne Cesacastina
64043
Crognaleto
Teramo
Land: Italië