Buranelli – herinneringen aan Venetië met Maroeska Metz

Tijdens deze mooie dagen kreeg ik op een of andere manier ontzettende heimwee naar Venetië, vooral dat lege Venetië van de foto’s uit de krant. Ik herinnerde mij een tocht naar deze stad, lang geleden. Ik was met mijn toen vrij nieuwe vriend en zijn zielige neef, want zijn verkering was uit. In een vlaag van menslievendheid hadden wij hem meegevraagd op deze voor ons romantische reis. We reden er met de auto heen.

De neef had zeer slechte ogen, maar stond er op ook hele stukken, door de bergen, te rijden. Enigszins opgelucht dat we het hadden gehaald kwamen we in Venetië aan. Aangezien ik er al een aantal keer was geweest (al tijdens mijn Rietveld tijd altijd naar de Biënnale) voelde ik mij geroepen om voor de neef en de vriend als een soort gids op te treden. We deden dus ‘alles’ waaronder uiteraard de eilanden Murano, Burano en Torcello.

Dat laatste eiland neemt nogal een reistijd in beslag en de boot terug vertrok toen elk uur. We bekeken de schitterende kerk met mozaïeken van het vagevuur en streken neer bij een van de drie restaurants. Het was zeer warm en rond drie uur. We besloten een fles witte wijn te bestellen.. en ja daar kwamen ze, bij de wijn kregen we een schaaltje Buranelli, de ronde (Bussola= compas) en de Esse, in de vorm van een S. Heerlijk, de fles was snel leeg en we bestelden we er nog een om vervolgens de boot te missen en er DUS nog een fles soldaat gemaakt moest worden.

Bij het afrekenen miste de neef zijn portemonnee, we dachten hem het laatst gezien te hebben in een Caffè op Burano, dus enigszins beschonken moesten we ook nog weer uitstappen op Burano, alwaar de portemonnee werd gevonden en mijn vriend letterlijk rondtollend om zijn as onze analoge fotocamera leeg schoot op het plein van Burano, waar ik dan weer kwaad van werd…Nou ja, de neef werd niet vrolijk, maar afleiding was het wel. Alles kwam uiteindelijk goed, hij weer teug bij zijn vriendin, waar hij nu nog steeds mee leeft.. en de ogen zijn gelaserd..

En nu dan de Buranelli.. Traditioneel gemaakt op de Paaszondag, maar nu het hele jaar verkrijgbaar in Venetië, wat heet, op elke straathoek.. als souvenir te koop.

Zelf maken is helemaal niet moeilijk.. dus….

• Het recept voor Venetiaanse Buranelli koekjes vind je hier